Haşmet Ateşer/
Merhabalar,
Geçtiğimiz hafta geride bıraktığımız NBA finallerinin ardından, oyunun etkisinden çıkıp bir şeyler yazabilecek stabil seviyeye anca oturdu nabzım. Takımlar arasındaki özel rekabet, geçen yıldan kalan hesaplar, Curry-Durant , Lebron-Irving eksenindeki star wars şöleninden öte, asıl mevzu oyun temposunun anormalliği. 90’ların sonu-2000’lerin başı itibariyle oynanan basketbola göre net bir şekilde x4 hızıyla oynandı finaller. Bunun etkisiyle ultra yüksek skorlar, belki farklı biten maçlar izledik ama tempo sebebiyle bazı şeyleri gözden kaçırıyoruz.
Öncelikle maçların yüksek skorlu ve ekstra tempolu olması demek savunmaların serdiği algısını oluşturuyor ki bu son derece yanlış, en temelde dış şutun bu denli kıymetli olduğu yeni hücum prensipleri savunma yapılan alanı en az 3 metre daha genişletti, oyuncular boyalı alandan dışa doğru açılmaya, çizgi gerisini de aynı ciddiyet ve konsantrasyon ile tutmaya mecburlar artık. Bu yazıda 2 finalistimizin savunmalarına üstün körü bakıp, seri genelini başka bir yazıya meze yapmayı planlıyorum.
Saha da yapılan savunmaya daha yalın gözle, birazcıkta istatiksel destek ve dikkatle baktığımızda takımların mevcut kadro yapılarına göre dizayn edilmiş etkili savunma stratejilerine sahip olduklarını görüyoruz. Normal sezonun defansif sıralamasında GSW 1. sırada, Cavs 5. sıraya oturmuş vaziyette. GSW kendi özelinde pivot pozisyonunu rollere bölüp, elindeki oyuncu materyaline göre görev paylaşımına soktu mesela Kevin Durant bu sezon kariyerinin en yüksek rakamı olan 1.6 blok ortalaması ile geçirdi sezonu, fiziksel avantajlarını çok iyi kullanarak rakipleri için ciddi bir çember savunucu oldu. Durant’in istatiksel anlamda daha rahat anlatılabilen işinin yanında Draymond Green ise savunmanın aklını ve ruhunu taşıyor, takımın pozisyonlanmasından tutun da perde sonrası eşleşme sorunu yaşamadan uzun/kısa rakiplerini savunabilmesine dek geniş bir repertuar sunuyor. Dışarıda Iggy-Klay elit seviyeye kanat savunmacıları, rakibin skor tehdidi yaratan kısalarını savunma görevindeler, en zayıf halka gözüken Curry ise sempatik tavırlarından olsa gerek bize biraz çıt kırıldım geliyor ama aslında pozisyonu için oldukça kuvvetli, bu fiziksel gücünü rakibi karşısında geri adım atmayarak kullanıyor, vasat bir savunmacı ama zaten Curry seviyesinde bir hücum silahından vasat savunma almak kafi derecede yeter geliyor.
Cavs cephesinde ise Lebron’un anomali fiziği, sırıtmayacak savunma yapmasına yetiyor da artıyor, bunun yanına maç içi adrenalin/öfke patlamalarıyla yaptığı jeneriklik bloklar potaya giden rakibinin aklında acaba sorusunu yakıyor her zaman. Bron dışında Cavs elindeki oyuncu materyalinin düzenli bir standartı ve stabilitesi olmadığı için, muhafazakar savunma prensiplerine sahip, fiziksel mücadeleci, hücum ribaundu vermemek üzerine kurulu, boğucu bir strateji izliyorlar, dediğim gibi mevcut oyuncu yapıları sebebiyle de buna mecburlar, Bron ve Shumpert dışında kadro da savunma yeterliliğine güvenebileceğiniz oyuncu yok sayılır, Love ve Thompson iyi birer ribaundcular ama fiziksel yer kaplamanın ötesinde ekstra savunma katkıları yok, JR Smith vasat seviyesini tutturuyor ki bu zaten beklentiyi karşılıyor, Irving’se fiziksel dezavantajı ve maç içinde oyundan sıkça kopması sebebiyle ciddi defo oluşturuyor. Kenardan gelip, savunmaya fark yaratacak, enerji katacak Shumpert dışında oyuncuda olmayınca Cavs’in alternatifleri epey daralıyor. Ellerinde sınırlı kart var ama bu kartları mümkün olan en ideal şekilde diziyorlar, fantezi savunmaya yer yok, ayakta kalıp, fizik gücüne dayalı, ribaund odaklı savunmalarıyla ligin en iyi 5. savunma takımı olmayı başarıyorlar.
Savunmalar ile alakalı son olarak şunu belirteyim, hücum-savunma beslenilirliği 2 takım içinde oyunun kilit noktalarından biri, inanılmaz hücum performanslarının arkasında kendi potalarını savundukları son topun hücuma dönüştüğü o altın anın kıymeti büyük. Bu seviyede oynanan oyunun ana önceliği rakibi hazırlıksız yakalamak ve bunu yapabilmenin en iyi yöntemi kendi potanı ne kadar iyi savunabildiğinden geçiyor. Günümüz oyunun gerektirdiği fiziksel şartlar, 5 numarada çember savunucu, 4 numarada güçlü ve atik oyuncular ile karşılanabilir ihtiyaçlardan uzaklaşalı çok oldu. Uzun, çevik, görev paylaşımlı kolektif yeni savunma, sertliğiyle meşhur yılların, kaba tavırlarını nispeten daha az fiziksel görünen ama görevden kaçmayan, etkili yöntemiyle alt edecek gibi. Değişen ve gelişen oyuncu yapısı, ilerleyen yıllarda bu yeni tarzı bize daha yakışıklı gösterecektir.
Görüşmek üzere.
@hasmetateser
