Herkes bir şey aldı götürdü benden…
Hep böyle kal şarkısının meşhur sözleri. Ama hayat sadece sözlerden ibaret değil. Giden nüvelerimiz ardından sadece iyi dilekler söylemiyoruz artık. Büyük bir çoğunluğumuz ah edip, azınlıkta kalanımız sadece anılarla yâd ediyoruz gidenleri.
Hep böyle kal dediğimiz kaç insan kaldı etrafımızda. Her şeyimizi olduğu gibi kabul eden, bizleri sadece biz olduğumuz için seven insan toplulukları. Bir elin parmaklarını geçer mi bizler için.?
Zaman geçtikçe, sevdalar azaldıkça dayanma güdümüz de o ölçüde azaldı birbirimize. Sevda sözleri sadece Cemal Süreyya’nın şiirlerinde bizlere hikâyeler olarak okunuyor. Dün dünde kaldı cancağazım hikâyeleri daha popüler oldu sadece.
Hayatım sadece mazi kalbimde bir hikâye gibi oldukça, maziden izler sürekli dudaklarımda. Atiden eser yok hayatımda. Geçmiş tüm benliğimi kapladı kör bir karanlık gibi sadece ve sadece yaşanmışlıklar. Vahdet-i vücudumda sadece yaralar ve habis tümörler.
Sürekli keder, keder. Hiç mi karanlıktan aydınlığa ışık yok diyenlere. Bir amanın ışığa özlemi gibi sevdayı özledim. Ama özlem, mazideki heyecanı doldurmaya yetmiyor.
https://www.youtube.com/watch?v=SKpn95u_7Kw