Yazar: 15:03 Genel Kafalar

‘Bizim sigaralarımız birbirini tutmuyor’

 

Sonu henüz yazılmamış bir hikayeden paylaşıyorum bu pasajı. Ucuna Pazar gününe yakışır şarkıyı ekliyor, sonunu sigara ile bağlamanızı tavsiye ediyorum. Hem yazmaktan hem sevmekten vazgeçmek için doğru zaman böyle bir Pazar günü olacakmış gibi hissediyorum. Dışarısı ne kadar ılık ve güneşli olursa olsun, bahar herkes için aynı şarkıyı söylemez. Ya sevmek için gerçekten tek hakkımız varsa, bilemiyorum. Sesim artık gölgeleyemiyorsa arkasındaki hüznü, sanıyorum ki saatim kaybedilmiş bir kavganın farkına varmış olduğum anı gösteriyordur. Üzgünüm, C. abinin söylediği gibi, ‘Bizim sigaralarımız birbirini tutmuyor’

https://www.youtube.com/watch?v=Rg0bcczNeHA&list=PLqhknTlC-c14JWhMmpyL5o76-OqodprhX&index=1

”-Sevdim seni ben, kırılmış kalbinle sevdim, ipi kaçmış bir uçurtma gibi rüzgarda sürüklenirken sevdim, tuttum senin yarımını bize tamamladım, annesiz çocuk mahzunluğunu sevdim be, şimdi kalkmış bana beni aldattığını söyle diye mi temizledim ben o yaralarını. Kapıma geldiğin o günü hatırlıyorsun değil mi, sana biz olmayız demiştim 2-3 gün öncesinde, gel hiç başlamayalım demiştim oturduğumuz o salaş meyhanede, birbirimizi üzeriz, senin yaraların var, üzgünsün biliyorum ama bana açılmadıkça deva olamam sana, az önce kapımın önünde düşmüş dizi kanayan bir çocuk değilsin ki sen, yanıma zorla oturtup yaranı temizleyeyim. Sen isteyeceksin önce, sevmek yetmez, güveneceksin, sevişmek yetmez aynı yatakta uyanacaksın ve her şeyden önemlisi Atlas ben masaya her oturduğun da unutmak için öldüresiye içen bir adamla olamam, senin bir sonraki hatanı yapmanı bekleyerek bu yola çıkamam, üzgünüm. Ve senin konuşmana fırsat vermeden kalkıp gitmiştim masadan. Sonra sen geldin bir gece yarısı, kapıyı çaldın, eşiğime oturdun, tuttun beni de yanına oturttun, biraz sarhoş ama o şiir oldum geliyorum havanla inandırdın beni sözlerine, -düşüyorum Demet, dedin, senin gözlerine düşüyorum, oradan kalbine, tutmayacaksın diye aklım çıkıyor Demet, tut beni, sar sarmala. İnandım sana, aldım içeri, evime, hayatıma, kalbime. Ve şimdi seni hiç tanımamış olmayı diliyorum, tüm sevmelerden geriye kalan o hüzün yok içimde, öfke var, nefret var, senden sonsuza dek vazgeçiş var.”

”Tek bir anın dahi kalmayacak ben de Atlas, silik bir hatıraya bile dönüşmeyeceksin, yüzünü ve sesini anımsamayacağım, merhamet etmeyeceğim, senden sonra karşıma çıkacak kişiye o kadar sıkı sarılacağım ki senin kemiklerin sızlayacak, merhametimi öldürdün Atlas, ne bir şarkıda ne bir şiirde, sen benim için hiç var olmadın. Seni sonsuzluğa terk ediyorum.”

Visited 1 times, 1 visit(s) today
Close